LQ :'(

I'm finding it hard to explain what I feel inside. And right now, right now... I feel so alone! Forgive me if this is what you'll read after a long days of absence here in blogspot. But I know no one! Just want to ease some of my pain and this is my way of saying it:

Kailan ba titigil ang luha,
kung alam mong di ka na masaya?
Makakaila ko pa ba,
kung ika'y nasasaktan ko na?

Sa bawat luhang dumadaloy
isang katanungan ang sa aki'y nag-aapoy:

Mahal pa ba kita o
sadyang kulang pa?
ang panahon para sa ating dalawa
(na ako'y iyong intindihin)

Mahigpit nga ba ako
sa pagkakapit sa'yo?
Kaya ngayon ikaw na
ang sa akin ay lumalayo?

OMG! Tulungan niyo ako! ^_^
Ang aking BUHAY
sa akin ay lumalayo?
Kakayanin ko ba ito?

Sinabi ko na sa'yo:
Nawala na ako,
Paano ko ba magagawang bigyan ka ng kalayaan?
Tama nga ba sila,
na ito'y iyong kasiyahan?

Susuko ba ako,
at pagbibigyan ka?
Papanao naman ako?
Iyong mahal pa ba?

Tanging hiling ko lang ngayon,
bigyang puwang ang puso kong nananaghoy (amp!)
Kailan ba darating ako'y iyong diringgin, iintindihin at uunawain.

Kung sa iyo ay aminin na
ikaw ay mahal pa din?
Kung aking sabihin
handa AKONG baguhin?

May madadatnan pa kaya akong
LUCKY sa aking pag gising...




Just tell me I can make it so I can feel better ^_^
Thanks for reading.